Amddiffyn fy hun!

Mae teithio'n rhywbeth yr wyf yn gwneud cryn dipyn ohono. Gydag un swyddfa ym Mangor ac un arall yn Abertawe, a 160 milltir rhyngddynt, rwy'n treulio darn sylweddol o'm bywyd yn y car, a thrwy'r tanwydd yr wyf yn ei brynu, yr ydw i, wrth reswm, yn talu mwy nag yr wyf yn ei ddymuno mewn treth. Dyna pam yr oeddwn yn teimlo'n flin yn Aberystwyth nos Wener.


Yr oeddwn wedi stopio yno gan fod Peladito yn teithio i'r gogledd gyda mi i dreulio'i Nadolig olaf gyda ni fel teulu. Mae'n priodi ym mis Mawrth.

Gan fy mod wedi teithio o Fangor i Abertawe yn gynharach yn yr wythnos, a theithio o Abertawe i Aberystwyth wedyn, yr oedd haenen drwchus o halen wedi casglu ar ben ôl fy nghar. Nid fy mai i oedd hynny; canlyniad brwdfrydedd y cynghorau lleol ydoedd wrth iddynt geisio sicrhau nad oedd damweiniau'n digwydd ar unrhyw ffyrdd llithrig o amgylch y wlad.

Wrth i ni roi ein gwregysau diogelwch i gychwyn ar ein taith tua'r gogledd, daeth cnoc ar y ffenestr. Plismon oedd yno. 'Can't see your number plate,' meddai'n sarug. 'If a traffic officer sees you, he'll give you a £30 fine.'

Bobol bach! Yr oeddwn yn teimlo fel troseddwr yn barod! Yr oedd holl rym ac awdurdod y gyfraith wedi rhoi pwniad i mi! Fy ymateb cyntaf, er na ddywedais hynny wrth yr heddwas (oedd, wrth gwrs, yn gwneud cymwynas â mi), oedd meddwl, 'Nid arnaf fi mae'r bai! Bai y cynghorau ydio. Ac ar ben hynny, rwy'n cyfrannu'n helaeth at bwrs y wlad trwy deithio fel ag yr ydw i. Pwy wyt ti i fy nwrdio i?'

Peth felly ydi'r natur ddynol; mae'n teimlo ysfa ffyrnig i amddiffyn ei hun bob amser, fel mae Peladito hefyd pan fydda i yn ei gyhuddo fo! Ac am y rheswm hwnnw, mi fyddai'n mwynhau ei gyhuddo! Tybed gafodd y plismon bleser o fy nghyhuddo i o fod a phlatiau rhif annealladwy? Mae'n bur debyg!

Beth bynnag am hynny, aeth Peladito allan o'r car, a rhwbio'r plat rhif gyda hen bapur chips oedd yn digwydd bod ar lawr y car. O ble y daeth hwnnw, does gen i ddim syniad! Wir!